Misli mogu biti simpleksne, kompleksne i multipleksne. Simpleksni i kompleksni um bi mogli pripadati nižem i višem logičkom umu, odnosno kad bi ih posmatrali kao dimenzije, prvoj i drugoj dimenziji razmišljanja. Simpleksni um bi u tom slučaju bio onaj pravolinijski, a kompleksni, um površine. Za razliku od njih um multipleksa bi mogao biti ono što nazivamo apstraktnim umom i odgovarala bi mu treća dimenzija razmišljanja, odnosno mjesto gdje se misli slobodno kreću, ali ne pravolinijski i površinski kao u slučaju prva dva uma, nego u nečemu što nalikuje trodimenzionalnom prostoru. Ako znamo da je svijest iza svakog ovog uma glavni faktor koji određuje percepciju pojedinca, na osnovu toga možemo i uvidjeti zašto svako od nas drugačije doživljava realnost koja ga okružuje, iako svi svi mi živimo okruženi potpuno istim svijetom..